Uspokoję osoby, które nie lubią romantycznych opowieści. Miłość tylko pozornie jest główną bohaterką tej książki. Jej naczelną postacią jest kobieta, czyli szara eminencja Omanu – małego, ale obrzydliwie bogatego arabskiego kraju.
W tej książce nie brakuje niczego: historyjek o Muhammadzie i żydach, wspomnień przygód XIX-wiecznych podróżników do Afryki, Karola de Foucauld i jego Małych Braci Jezusa. Wszystko, co autor widzi, jest pretekstem do przywołania innej, dawno zapomnianej opowieści, często absolutnie magicznej. Dlatego tę książkę można czytać w kółko. Ja zamierzam.
